Verslag van een vrijwilliger
Rosaline de Vetten: ‘Elke keer weer die blije gezichten maken je enorm warm van binnen’
“Begin september 2012 was het eindelijk zo ver. Toen stapte ik als net 19-jarige, klaar met mijn VWO, op het vliegtuig richting Pondicherry. Klaar om een fantastische tijd tegemoet te gaan als vrijwilligster in het Isai Ma(i)yam kindertehuis. En wat een fantastische drie maanden waren het! Via via ben ik bij deze stichting gekomen en ik geef eerlijk toe: India stond absoluut niet bovenaan mijn lijstje om mijn drie vrije maanden door te brengen. Maar na een aantal telefoontjes, ook naar India, was het voor mij al snel duidelijk: hier wil ik naartoe. Het enthousiasme van het team en de kinderen in India, haalde mij zonder twijfel direct over. Vanaf dat moment is het balletje heel snel gaan rollen.
Toen ik aankwam, werd ik door iedereen met open armen ontvangen. Dat voelde meteen al goed. Het is een totaal ander leven en andere cultuur, maar ook dat hoorde bij mijn nieuwe ervaring. Na een klein weekje wennen, wilde ik eigenlijk niet anders meer en nog steeds niet trouwens. De blije gezichten van de kinderen, de gastvrijheid van de Indiase mensen en vooral het afwisselende werk dat Isai Ma(i)yam mij bood mis ik, nu ik weer thuis zit, heel erg. Elke dag was anders. Soms heel rustig, soms heel druk, maar nooit saai. Er was altijd genoeg werk te doen. Of dat nou op de Handicap School (Ananda Day Care) was met een groep fantastische kinderen en begeleiders, op kantoor, of met de kinderen uit het kindertehuis, ik heb me nooit verveeld. De tijd is dan ook voorbij gevlogen.
Elke dag ben je van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds heel intensief bezig met de kinderen. Alleen als ze op school waren, was het rustig in het kindertehuis, maar dan was ik vaak bij de gehandicapte kinderen te vinden. Gezellige spelletjes doen, tekeningen maken, Engels leren, met de blokken spelen, altijd druk in de weer met ze. En elke keer weer die blije gezichten maken je enorm warm van binnen. De dankbaarheid in hun ogen voor elk klein beetje persoonlijke aandacht dat ze krijgen… daar deed ik het voor. Dat Isai Ma(i)yam deze dagbesteding aanbiedt voor de kinderen is fantastisch, je moet er toch niet aan denken dat ze hele dagen thuis zouden zitten omdat ze niet mee kunnen komen op een reguliere school. Je ziet de kinderen er enorm van opknappen en ze zijn er elke dag dan ook met veel plezier.
Ook de kinderen van het kindertehuis zie je genieten. Zeker wanneer ze in de weekeinden in het Gaya House en de Art School nabij Auroville zijn. Lekker kind zijn, ravotten, dans- en muzieklessen volgen en vooral met elkaar bezig zijn. Dit is wat kinderen willen en vooral wat kinderen nodig hebben. In mijn korte tijd in India heb ik zo enorm veel mogen leren, over een totaal andere cultuur, over de dankbaarheid van de mens, over de fantastische kansen die Isai Ma(i)yam de kinderen aanbiedt en nog veel meer dingen die mij altijd bij zullen blijven. Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Ja, ik wil absoluut een keer terug naar deze stichting die enorm goed werk verricht voor kinderen en jongeren!”