Jeevanandham

Jeevanandham (8 jaar) is een speels en ondeugend jongetje. Hij haalt graag gekke fratsen uit waardoor hij zichzelf soms in de problemen werkt. Soms is het heel moeilijk om hem te corrigeren. Zijn ondeugende en soms opstandige gedrag is te verklaren door de traumatiserende jeugd die hij gehad heeft. Jeevanandham heeft zijn vader nooit gekend en zijn moeder kon de zorg voor hem alleen niet goed aan. Regelmatig heeft ze haar zoon de hele dag opgesloten in een donkere kamer als ze naar haar werk ging. Als hij werd vrijgelaten uit deze kamer vertoonde hij heel vreemd gedrag en was hij volgens zijn moeder onhandelbaar. Uiteindelijk is hij op een psychiatrische afdeling in het ziekenhuis terecht gekomen. Het was duidelijk dat de situatie thuis onhoudbaar was, dus toen hij uit het ziekenhuis mocht is hij bij ons terecht gekomen. Sindsdien is zijn gedrag erg verbeterd en is hij veel stabieler, hij is echter wel getraumatiseerd en soms komt dit baldadige nog naar boven.

Satish

Satish is een hele lieve, maar ook een hele kwetsbare jongen. Het liefst is hij alleen met je zodat hij je onverdeelde aandacht heeft. Tijdens deze momenten bloeit hij op en knuffelt hij graag met je. Als de grote jongens erbij zijn durft hij dit niet goed en dan probeert hij zich stoer voor te doen. Satish is heel hecht met zijn broer Ashok. Over de ouders van de jongens is weinig bekend, ze zwierven samen op straat. Een winkelier heeft hier bij ons een melding van gemaakt en wij hebben ze in de groep opgenomen. Deze veilige omgeving met veel stabiliteit en regelmaat doet de jongens duidelijk goed. Satish durft steeds opener te zijn en langzaam aan wordt hij minder onzeker over zichzelf.

De vriendinnen Ranjeetha en Saranya

Ranjeetha (14 jaar) is een heel serieuze en nieuwsgierige meid. Ze houdt van leren en bestookt je tijdens het huiswerkuur met vragen. Het liefst leert ze Engels of leest ze Engelse boeken. Ze heeft een vriendelijk karakter en is heel volwassen voor haar leeftijd. Ze is zich ervan bewust dat als ze goed studeert ze meer kans heeft op een stabiele baan later. Daarom studeert ze heel hard en is ze erg gedisciplineerd. Naast leren houdt ze erg van tekenen en samen met Gandhimathy speelt ze viool. Soms kan Ranjeetha zich wel eenzaam voelen omdat allebei haar ouders zijn overleden en er nooit iemand in het kindertehuis voor haar langskomt. Gelukkig zegt ze zich wel thuis te voelen bij ons en kan ze het heel goed vinden met Gandhimathy, Saranya, Raji en Naveena.

Saranya (14 jaar) is bijna het tegenovergestelde van Ranjeetha, maar de meiden kunnen het heel goed vinden samen. Saranya is graag het middelpunt, ze is heel extravert. Ze heeft een heel sociaal karakter en maakt heel makkelijk contact met andere mensen. Met Saranya erbij is het altijd gezellig en is er altijd wat te beleven. Ze kan soms wel alle aandacht opeisen en hierdoor wat dominant zijn. Ze houdt erg van dansen en kletsen met haar vriendinnen. Ze is niet zo serieus en besteed haar tijd het liefst aan de leuke dingen in het leven en liever niet aan school.

Govindasamy in de zee

In de zomer vinden de kinderen het heerlijk om naar het strand te gaan. Pondicherry ligt aan de kust dus het strand is gelukkig niet ver weg. Op deze foto zie je Govindasamy (13 jaar), samen met zijn twee zusjes Gayathri en Paulin woont hij bij ons. Govindasamy  is een hele sociale jongen, hij maakt snel vrienden en creëert altijd snel een gezellige sfeer. Hij hecht zich snel aan de mensen waarom hij geeft. Soms kan hij hierdoor erg emotioneel worden als een van deze mensen boos op hem wordt of hem teleur stelt. Maar hij heeft zichzelf altijd snel weer bijeen geraapt en dan is hij weer de gezellige sociale Govindasamy. Naast sociaal is hij ook gedisciplineerd en getalenteerd. Hij is heel goed in tekenen en dansen en sinds kort is hij begonnen met viool spelen. Zijn ouders zijn niet meer bij elkaar en de vader is inmiddels helemaal buiten beeld. De moeder was vaak ziek dus er was niemand die goed voor de kinderen kon zorgen. In tegenstelling tot zijn zusjes leek Govindasamy geen moeite te hebben om naar Isai Ma(i)yam te verhuizen, vanaf begin af aan was hij heel actief en opgewekt. Zijn zusjes zijn inmiddels ook gewend aan de nieuwe situatie en zijn helemaal opgebloeid.

 

Muziekles in de Gayatri Art School

Iemand die goed kan dansen en zingen, heeft al gauw een behoorlijke status in India. Afgezien daarvan is de impact van muziek op ons algehele functioneren groot. Muziek bevordert niet alleen het leervermogen, maar helpt ook bij het uiten en verwerken van emoties of trauma’s en bij het verbeteren van het zelfbeeld en zelfvertrouwen.’

Muziekopleiding en creatieve workshops

Bij Isai Ma(i)yam volgen de kinderen vier keer per week muziekles. De kinderen spelen Carnatic: traditioneel Indiase muziek. Tijdens de lessen leren zij zich bekwamen op de instrumenten die voor deze stijl worden gebruikt.

Wij zien muziek, zang en dans als een universele taal waardoor iedereen beter met elkaar kan communiceren en kinderen met verschillende achtergronden dichter bij elkaar komen. Samen muziek maken en dansen bevordert eensgezindheid en is bovendien een fijne manier om (negatieve) energie kwijt te raken. Muziek zorgt voor verlichting in de vaak ellendige situatie waar de kinderen uitkomen.

Alle kinderen krijgen in het weekend muziek of dansles. We hebben heel veel instrumenten (gitaar, fluit, keyboard, viool, tabla, drumpad, drum en mridangan) de kinderen mogen zelf kiezen wat ze het liefst spelen. Hier krijgt Hari les op de drumpad, Mani zit daarnaast op de keyboard te oefenen. Ze krijgen les van Alice, hij heeft zelf ook in het kindertehuis gewoond. Inmiddels studeert hij in Chennai, maar hij komt elk weekend naar de Gayatri Art School om de kinderen muziekles te geven.

Dansles in de Gayatri Art School

We hebben twee dansdocenten. Op deze foto zie je de groep van Sathya oefenen. De kinderen leren Bharatanatyum dans, dit is een vorm van klassieke dans die specifiek uit Tamil Nadu komt. Deze dansvorm is meer dan 2000 jaar geleden ontstaan en was sterk verbonden met het Hindoeïsme.

Ananda Day Care

In dit gebouw worden momenteel 24 kinderen en jongvolwassenen opgevangen met verschillende handicaps en niveau’s. Van maandag tot en met vrijdag krijgen zij hier dagbesteding bestaande uit bewegen, zingen, studeren, dansen, eten, drinken, rusten en spelen.

Het kindertehuis in Pondicherry

Hier wonen onze kinderen. Het linker gebouw is voor de jongens en het rechter gebouw voor de meisjes. Slapen doen ze dus apart, maar eten doen ze wel samen. Dit gebeurt in de centrale hal in het gebouw van de meiden.

Dansles in de Gayatri Art School

De tweede dansdocent is Anbu. Anbu woont met haar man en dochter in de buurt van de Gayatri Art School. Ze heeft zelf ooit bij ons gewoond, daarna heeft ze een dansopleiding gedaan en inmiddels werkt ze als docent. In het weekend geeft ze les in de Gayatri Art School, maar doordeweeks geeft ze les op andere plekken.

Jayaguru

Jayaguru (7 jaar) woont nog niet zo lang bij ons, maar iedereen was meteen weg van hem. Jayaguru heeft een onschuldig en vriendelijk karakter. Op school vindt hij het nog wel moeilijk, hij is een tijdje niet naar school geweest en heeft daarom een achterstand opgelopen. De moeder van Jayaguru is weggelopen met een andere man en zijn vader kon de zorg voor Jayaguru en zijn zusje Jayabarathi alleen niet aan. In deze periode woonde de kinderen bij hun oma en zijn ze maar sporadisch naar school geweest. Ze hebben nog steeds een goede band met zowel hun oma als hun vader, zij komen Jayaguru en Jayabarathi nog regelmatig opzoeken.

Ashok

Zoals te zien is op de foto houdt Ashok erg van spelen, knikkeren is zijn favoriete spel. Ashok heeft het niet makkelijk gehad voordat hij hier kwam. Over zijn ouders is niks bekend, Ashok en zijn broertje Satish zwierven samen op straat. Wij hebben hier een melding van gekregen en hebben ze opgevangen. In het begin was het een beetje wennen voor de broertjes en waren ze wat teruggetrokken, maar inmiddels hebben ze veel vriendjes gemaakt en worden ze steeds opener.

Karthika

Karthika (12 jaar) is echt een schat, ze zou nog geen vlieg kwaad doen. Ze woont met haar oudere zus en jonger zusje bij ons. De zusjes zorgen goed voor elkaar, ‘s nachts slapen ze graag dicht bij elkaar. Karthika is een rustig meisje, maar altijd vrolijk. Ze kan het goed vinden met de andere meiden die bij ons wonen.

Akash

Dit is Akash (11 jaar). Er is bijna niets wat Akash niet kan, hij heeft heel talenten. Hij is goed op school en muzikaal, maar het meest houdt hij van dansen. Samen met zijn vrienden Mani en Hari danst hij af en toe op uitvoeringen. De vader van Akash heeft een paar jaar geleden het gezin verlaten. De moeder van Akash woont en werk in een hostel, dit hostel is echter alleen voor vrouwen, dus Akash kan daar niet slapen. Zijn moeder is toen naar Isai Ma(i)yam gekomen met de vraag of hij bij ons kon wonen. Akash mist zijn moeder en twee zusjes wel soms, maar gelukkig hebben ze nog goed contact met elkaar.

Jerolin en Jayramanan

Broer Jayaraman en zusje Jerolin

Jayaraman (17 jaar) en Jerolin (6 jaar) zijn twee handen op één buik. Jayaraman is heel zorgzaam voor zijn kleine zusje en Jerolin is graag in de buurt van haar grote broer. In 2011 heeft de moeder van Jayaraman en Jerolin zelfmoord gepleegd. De vader was veel aan het werk en had niet veel tijd om voor de jonge Jerolin te zorgen. Jayaraman nam de zorgtaak voor zijn zusje op zich, maar al snel begonnen zijn schoolprestaties eronder te lijden. Ook binnen Isai Ma(i)yam zorgt Jayaraman nog goed voor Jerolin, het is een behulpzame jongen die ook allerlei andere klusjes op zich neemt. Maar nu heeft hij heeft wel meer tijd om zich op school te concentreren. Jerolin gaat sinds kort naar school en ze is voor haar leeftijd heel intelligent. Ze pikt alles heel snel op, ze is heel nieuwsgierig en houdt ervan om nieuwe dingen te leren. Op haar jonge leeftijd heeft ze al veel talenten, naast leren kan ze ook goed dansen en zingen. Daarnaast houdt ze, net als alle andere zesjarigen, heel erg van spelen. Ze heeft veel fantasie en kan zich goed alleen vermaken, maar ze betrekt ook graag de andere meiden in haar spel. Broer en zus hebben nog goed contact met hun vader, hij komt zijn kinderen regelmatig opzoeken.

Gayathri

Gayathri

Gayathri (11 jaar) woont nu een jaar bij ons met haar broer en zusje. Ze houdt heel erg van dans en heeft hier ook veel talent voor. De kinderen dansen af en toe op bruiloften als de muziekband van Isai Ma(i)yam wordt ingehuurd. Voordat ze het niveau bereiken dat ze kunnen optreden, moeten ze vaak lang les hebben. Gayathri was echter van nature al zo goed dan ze na een paar maanden al mee kon naar de optredens. Ze geniet heel erg van dansen en buiten de lessen om vindt ze het leuk om met de andere meiden de pasjes te oefenen. Gayathri heeft een moeilijke jeugd gehad, haar vader is buiten beeld en haar moeder was vaak ziek. Toen ze hier net woonde vertoonde ze erg vreemd gedrag, ze vroeg veel negatieve aandacht. Haar jongere zusje deed precies hetzelfde. Na drie maanden ging het een stuk beter, de structuur en regelmaat in het kindertehuis leken haar heel goed te hebben gedaan. Ze is veel stabieler geworden en vraagt aandacht op een positieve manier. Naar nieuwe mensen kan ze heel gesloten zijn, maar als ze zich vertrouwd met je gaat voelen wordt ze steeds opener. Ze heeft een heel vriendelijk karakter en is altijd bereid om te helpen met klusjes.

Nieuws uit India!

Nieuwsbrieven uit India

Summer camp Children in India

Zomerkamp

In de zomer van 2012 hebben we gedurende twee weken een zomerkamp georganiseerd voor de kinderen uit de omliggende dorpen van Auroville. Er kwamen dagelijks zo’n 100 kinderen. We hebben ze muziek- en danslessen gegeven en als afsluiting hebben we een uitvoering georganiseerd waar ze hun talenten konden laten zien. Ook zijn we met de kinderen een dagje op stap geweest naar Pogoland waar ze konden zwemmen en hebben we bingo gespeeld. Hier is een filmpje van gemaakt:

 
 

Isai Ma(i)yam - permanente opvang

Verslag van een vrijwilliger

Rosaline de Vetten: ‘Elke keer weer die blije gezichten maken je enorm warm van binnen’

“Begin september 2012 was het eindelijk zo ver. Toen stapte ik als net 19-jarige, klaar met mijn VWO, op het vliegtuig richting Pondicherry. Klaar om een fantastische tijd tegemoet te gaan als vrijwilligster in het Isai Ma(i)yam kindertehuis. En wat een fantastische drie maanden waren het! Via via ben ik bij deze stichting gekomen en ik geef eerlijk toe: India stond absoluut niet bovenaan mijn lijstje om mijn drie vrije maanden door te brengen. Maar na een aantal telefoontjes, ook naar India, was het voor mij al snel duidelijk: hier wil ik naartoe. Het enthousiasme van het team en de kinderen in India, haalde mij zonder twijfel direct over. Vanaf dat moment is het balletje heel snel gaan rollen.

Toen ik aankwam, werd ik door iedereen met open armen ontvangen. Dat voelde meteen al goed. Het is een totaal ander leven en andere cultuur, maar ook dat hoorde bij mijn nieuwe ervaring. Na een klein weekje wennen, wilde ik eigenlijk niet anders meer en nog steeds niet trouwens. De blije gezichten van de kinderen, de gastvrijheid van de Indiase mensen en vooral het afwisselende werk dat Isai Ma(i)yam mij bood mis ik, nu ik weer thuis zit, heel erg. Elke dag was anders. Soms heel rustig, soms heel druk, maar nooit saai. Er was altijd genoeg werk te doen. Of dat nou op de Handicap School (Ananda Day Care) was met een groep fantastische kinderen en begeleiders, op kantoor, of met de kinderen uit het kindertehuis, ik heb me nooit verveeld. De tijd is dan ook voorbij gevlogen.

Elke dag ben je van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds heel intensief bezig met de kinderen. Alleen als ze op school waren, was het rustig in het kindertehuis, maar dan was ik vaak bij de gehandicapte kinderen te vinden. Gezellige spelletjes doen, tekeningen maken, Engels leren, met de blokken spelen, altijd druk in de weer met ze. En elke keer weer die blije gezichten maken je enorm warm van binnen. De dankbaarheid in hun ogen voor elk klein beetje persoonlijke aandacht dat ze krijgen… daar deed ik het voor. Dat Isai Ma(i)yam deze dagbesteding aanbiedt voor de kinderen is fantastisch, je moet er toch niet aan denken dat ze hele dagen thuis zouden zitten omdat ze niet mee kunnen komen op een reguliere school. Je ziet de kinderen er enorm van opknappen en ze zijn er elke dag dan ook met veel plezier.

Ook de kinderen van het kindertehuis zie je genieten. Zeker wanneer ze in de weekeinden in het Gaya House en de Art School nabij Auroville zijn. Lekker kind zijn, ravotten, dans- en muzieklessen volgen en vooral met elkaar bezig zijn. Dit is wat kinderen willen en vooral wat kinderen nodig hebben. In mijn korte tijd in India heb ik zo enorm veel mogen leren, over een totaal andere cultuur, over de dankbaarheid van de mens, over de fantastische kansen die Isai Ma(i)yam de kinderen aanbiedt en nog veel meer dingen die mij altijd bij zullen blijven. Ik ben enorm blij en dankbaar dat ik dit heb mogen meemaken. Ja, ik wil absoluut een keer terug naar deze stichting die enorm goed werk verricht voor kinderen en jongeren!”